Zanim ponownie zaczniemy się śpieszyć…

Tuż przed rozluźnieniem prawa, zasad zachowania się podczas zakazu wychodzenia, miałem wielką przyjemność uczestniczenia w projekcie zatytułowanym: ludzi...

Projekt nie był wielki i nie wymagał ponoszenia ogromnych kosztów oprócz tych związanych z otwarciem głowy. Wystarczyło bowiem przeczytać ze zrozumieniem, znany i publicznie lubiany wiersz księdza Jana Twardowskiego (paradoks) dedykowany Annie Kamieńskiej, a zatytułowany „Śpieszmy się”, potem wystarczyło nagrać nagrać krótkie wideo z jedną linijką utworu.

zanim ponownie zaczniemy się śpieszyć

Niebezpieczeństwo, które mogło wyniknąć z tego zacnego projektu opierało się na odbiorcach. Bowiem czyhało na nich wielkie konsorcjum Monsato, wyciągało pazury i próbowało uczynić ziarno niepłodnym. Jednak autorzy projektu podołali napięciom związanym z pracą i obowiązkami domowymi, a nawet zagrożeniem życia – przygotowali wideo warte zastanowienia.

W czasie, gdy tytuły gazet straszą kolejnymi ofiarami, tłumy na forach społecznościowych kłócą zażarcie o skuteczność używania maseczek zasłaniających twarz. W tym samym czasie inni ze słabą umiejętnością posługiwania się internetem wychodzą na ulicę bojkotować sklepy niektórych marek i strajkować przed zakładami fryzjerskimi ja wyraźnie się temu sprzeciwiam.

Zamiast tych gniewnych pomruków folwarcznej nienawiści, głupoty i zatopienia w kolejnych spiskowych teoriach marzę o tym by słowa ludzi wypisane grubymi czcionkami pojawiały się na pierwszych stronach gazet, by od nich rozpoczynano audycje radiowe, bo… tak normalnie, po ludzku

ludzi…

0

Zapraszam Cię do dołączenia do grona moich subskrybentów! Otrzymasz wówczas dostęp do jeszcze większej ilości fascynujących historii, a ja będę mógł kontynuować pracę i dostarczać Ci treści na wysokim poziomie. Nie przegap już żadnego z moich wpisów, które dostarczają wiedzy, inspiracji i rozrywki. Zapisz się już dziś i dołącz do grona moich Czytelników! Zapraszam.

Comments 2

  • Ultra05/17/2020 at 11:22 am

    Bardzo emocyjny post o miłości do człowieka. Nawet wirus nie nauczył dbać o drugiego człowieka, który tak szybko odchodzi, bo życie jest krótkie i niepewne. Nigdy za wiele przypominania zadufanemu w sobie człowiekowi, że jest tutaj na mgnienie i zaraz odejdzie, bo taka kolej rzeczy.
    Widzę, że obok mnie przeszła pani bez maseczki, za chwilę pan. Po co będą nosić? Niech się drugi martwi….
    Serdeczności zasyłam

    • Dariusz05/17/2020 at 11:34 am

      Twój spokój mnie upewnia, że są jeszcze ludzi życzliwi, normalni, z otwartym sercem. Dziękuję Ci za to.
      Pycha, zarozumialstwo, arogancja to znaki czasów w których przyszło nam żyć.
      Podczas dzisiejszego porannego spaceru jedna, niewielka, mała rozkosz przybłąkała się do mego serca wprawiając je w bezbrzeżną radość. Ptaki! Mnóstwo ptaków dookoła mnie było przez krótki moment i wówczas pomyślałem, jak łatwo Natura sobie radzi! Ona będzie gdy nas nie będzie. My nie będziemy gdy jej zabraknie. To dodało mi otuchy i radości.
      Wierzę, że dajesz radę, że są obok Ciebie życzliwi ludzie.
      Pozdrawiam z drugiej strony monitora!

  • Add Comment

     

    This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.